به نام خدا

نکته هایی از " آس و پاس ها "

جرج اورول

اوج خوشی و لذت لحظه و ثانیه ای بیش نیست و از آن جز غبار و خاکستر و پوچی چیزی بر جای نمی ماند.

مقررات شطرنج عین همان مقررات جنگ و عشق است، و اگر به یکی پیروز شوی به دیگری هم دست خواهی یافت.

وضع ظاهری عامل بسسیار مهمی است، اگر یک دست لباس خوب و شیک دربرداشتم می توانستم تا چند ساعت دیگر یکهزار فرانک قرض کنم.

هتل به اصطلاح شیک جایی است که در آنجا صد نفر جان می کنند تا دویست نفر برای چیزی که نیاز حقیقی به آن ندارند  پولهای هنگفتی خرج کنند.

اگر از یک فرد متمول با وجدان روشنفکر درباره بهبود شرایط کار سوال شود پاسخ خواهد داد:

ما می دانیم که فقر ناخوشایند و سبب فلاکت است؛ گر چه خودمان آنرا لمس نمی کنیم ولی تجسم آن درون ما را می خراشد.... همانقدر درباره فقرا متاسفیم که درباره گربه گر. با این حال علیه بهبود وضع آنان مبارزه خواهیم کرد. معتقدیم که وضع شما سبب ایمنی و اطمینان خاطر ماست؛ .... چون شما باید عرق بریزید تا هزینه مسافرتهای تفریحی ما را به ایتالیا و سایر گردشگاه ها تأمین کنید؛ پس جان بکنید و عرق بریزید.

ترس از توده خطرناک است که همه روشنفکران را محافظه کار بار می آورد.

میلیونر عادی همان ظرفشوی عادی است که لباس گرانقیمت دربردارد.

مشکل این است که مردم روشنفکر و تحصیلکرده، که توقع آزاد اندیشی از آنان می رود، هرگز با فقرا محشور نمی شوند.پس چگونه می توانند رنج نداری و فقر را درک و گرسنگی را لمس کنند؟

لباس چیز پر قدرتی است.

در لندن برای نشستن هم باید پول پرداخت کنی. کیفر نشستن مجانی در کف خیابان زندان است.

پلیس می تواند شما را به عنوان اینکه در خیابانها بی مقصد و مقصود توقف کرده اید وادار به حرکت کند، پس نباید با او بگو مگو کرد.

فقیر یا غنی بودن شرط لازم تفکر نیست.